«...وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ‌ رُ‌حَمَاءُ بَیْنَهُمْ...»(1)
«...و کسانى که با اویند، بر کافران، سختگیر و با همدیگر مهربانند...»
یکی از صفات بارز یاران با‌وفای پیامبرعظیم الشان اسلام که در این آیه به آن اشاره شده، در مقابل کفار شدید و محکم و بین خود مهربانند.
و این ویژگی یاران پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) جزء صفات یاران امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) هم شمرده شده است.
امام باقر (علیه‌السلام) در این مورد می‌فرماید:
«کانى انظر الیهم مصعدین من نجف الکوفه ثلاث مائه و بضعه عشر رجلا کان قلوبهم زبرالحدید... یسیرالرعب امامه شهرا و خلفه شهرا. »(2)
«گویا آنان را مى‌نگرم سیصد و اندى مرد بر بلنداى نجف کوفه ایستاده‌اند. دلهایى چون پولاد دارند. در هر سو تا مسافت یک ماه راه ترس بر دلهاى دشمنان سایه مى‌افکند.»
دشمن خار و زبون اسلام با ساختن فیلم‌های موهن و موسیقی‌های توهین‌آمیز به خیال خام خود می‌خواهد این نور با عظمت الهی، اسلام ناب محمدی را زیر سوال ببرد و خاموش کند!!!
حال وظیفه ما در این عرصه سرنوشت‌ساز تاریخ، طبق آیه‌ای که در بالا اشاره شد (رُ‌حَمَاءُ بَیْنَهُمْ) باید بین خود به نیکی و مهربانی رفتار کنیم و نتیجه این رفتار وحدت مسلمین جهان می‌باشد. هر زمانی ما با وحدت در مقابل دشمنان یکپارچه بپا‌خیزیم یعنی (أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ‌) باشیم، قطعا شکستشان می‌دهیم و نور عالم‌تاب اسلام طبق آیه 28 سوره فتح (3) که خداوند به صراحت به آن اشاره می‌کند عالم‌گیر می‌گردد و هر چقدر دشمن به این کار سخیفانه خود ادامه دهد مصداق این بیت شعر خواهد شد:
ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست. عرض خود میبری و زحمت ما می‌داری.
البته زحمت ما هم نمی‌دارد و باعث همبستگی بیشتر مسلمانان جهان با این اعمال احمقانه خود می‌شود. عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.
بار الها! شدت در مقابل دشمنان، محبت در برابر دوستان، تسلیم در برابر فرمان تو، توجه به عنایات خاص تو، و تلاش و کوشش براى بارور ساختن جامعه اسلامى، و پیشرفت و گسترش آن را به ما عنایت فرما.
به امید ظهورش
اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج

پی نوشت:
1. سوره فتح آیه 29
2. خصال، شیخ صدوق، ترجمه کمره اى، ج2، ص 318.
3. ترجمه آیه: «اوست کسى که پیامبر خود را به [قصد] هدایت، با آیین درست روانه ساخت، تا آن را بر تمام ادیان پیروز گرداند و گواه ‌بودن خدا کفایت مى‌کند.»

1-(وسیع بودن) دامنه معنی لغات در عربی بسیار وسیع است مثلا کلمه عین 17 معنی دارد یا برای کلمه شتر 16 معادل در عربی هست و برای شتر 1 ساله 2 ساله و ... هر کدام جداگانه یک واژه هست. یا در همه زبان ها تقریبا برای واژه خوابیدن دو مرحله چرت زدن و خوابیدن امده است اما در عربی برای خوابیدن 13 مرحله هست که در قران تمامی مراحل ان امده است

2-(موجز) در عربی با یک کلمه می شود چیز های زیادی را فهماند مثلا کلمه (خرج) معنی ان کسی که در گذشته خارج شده و مرد هم بوده است. و با یک تغییر اعراب معنی کل کلمه تغییر می کند.

3- (فصیح) روان و زیباست. در عربی صدا و لحن نقش اساسی را ایفا می کند ضعف و خش دار بودن حرف در جمله موثر است.مثلا  وقتی اب با ارامی سرازیر شود از (سین) استفاده می کنند و وقتی اب از بلندی با شدت سرازیر شود و با حالت خشونت باشد از حرف (صاد) استفاده می کنند. در عین حال عرب ها به این دلیل به غیر عربها عجم می گفتند که عجم ها زبانشان فصیح نبوده در واقع عجم یعنی کسی که زبانش فصیح نیست.

4-(مقید) در زبان عربی به شدت همه چیز قانون مند است و تبدیلی بدون قاعده صورت نمی پذیرد

5-(خالص) عربی زبانی است که زبانهای دیگر در ان تلفیق نشده اند و هویت مستقل خودش را دارد.

6-(مملو) در عربی هنگام تلفظ تمام اعضای حلق استفاده می شود و قرائت و اهنگ زیبایی دارد.

7- ( قابلیت استفاده انواع کنایه ها و انواع ارایه های ادبی در ان) عربی تنها زبانی است که تحمل بار معنایی زبان قران را دارد و قران از طریق کنایه ها و مثل ها ی زیبا بسیار کوبنده مطالب خود را بیان می کند و اسرار قران بهتر بیان می شود.

8-( قابلیت تعبیر) در تعبیر متفاوت است و برای یک معنا یا معانی نزدیک تعابیر متفاوتی وجود دارد.

9-(قابلیت اعراب) این ویژگی که در دیگر زبانها نیست عبارت اند از تغییر حالت اخر کلمه که مطابق آن حالت نقش کلمه در جمله تعیین می شود و بدین وسیله خواننده و گوینده هر دو از خطای در گفتار مصون می مانند.

10-(تناسب الفاظ با معانی) تمام کلمات سه حرفی که با (ق) و (ط)  شروع می شوند به معنای قطع می باشند مثل ( قطع . قطف.قطل.قطم و ......) از این موارد در عربی زیاد است.

11-( اشتقاق) یعنی تولید کلمات متعدد و دستیابی به معانی متعدد از اصل یک کلمه(مصدر)

و خصایس دیگری نظیر دقت و ظرافت در معنا

و در اخر می توان گفت که نازل شدن قران به زبان عربی برای حفظ و صیانت ابدی قران بوده است زیرا تعصب عربها به زبانشان باعث می شود که اجازه به هیچ کس ندهند که زبانشان را از انها بگیرد(انا نحن نزلنا الذکر و نحن له حافظون)